Geroz eta gehiago gara urteak bi hasiera dituela pentsatzen dugunok: urtarrilak 1a eta udarako oporrak amaitzean hasten dena.
Cada vez somos más los que pensamos que el año tiene dos comienzos: el que cronológicamente arranca cada 1 de enero, y el que empieza tras el periodo vacacional veraniego.
Lehenengo kasuan, urte berriari desira onak eskatzen dizkiogu eta bigarrengoan berriz zintzilik ditugun gauzak egitea pentsatzen dugu.
Así podríamos decir, que la primera celebración tiene que ver con esa lista de buenos deseos que pedimos al Año Nuevo, rogativas para que la Salud, el Amor y el trabajo no nos abandonen a nuestra suerte. La otra, en cambio, es como yo digo la lista de “cosas pendientes”.
Muchas veces resultado de las “licencias veraniegas”, que hacen que tengamos que ponernos manos a la obra de forma pronta.
Udaran, egunero egiten ditugun gauzak alde batera uzten dugu, bidaiatu egiten dugu, gehiago jaten eta edaten dugu…
El verano, es esa estación maravillosa en la que unos más que otros, llegamos con la apremiante necesidad de romper rutinas, viajar, estar con los nuestros, entregarnos a nuestros hobbies, eso sí, regado en muchas ocasiones con maravillosos placeres gastronómicos que hacen que al regreso, cuando nos subimos a la báscula, entonemos el mea culpa.
Nahi izana baino gehiago pasatu bazarete, gure bloga jarraitzen duzuen guztioi, ez dela ezer pasatzen esan nahi dizuet.
Me gustaría transmitir a todos aquellos seguidores de nuestro blog, un no pasa nada. Seguro que nos hemos desviado un poco más de la cuenta del objetivo, quizá nos hemos relajado tanto que hemos abierto la puerta por completo diciendo aquello de: “ para eso son las vacaciones “ o similares.
Ez gara errudun sentitu behar. Gure osasunaren arduradun izan behar gara, baina udaran urtean zehar ezin ditugun gauzetaz gozatu badugu, aurrera.
Sinceramente creo que no debemos sentirnos culpables por haber roto alguna de las reglas. No es cuestión de ser perfecto. Si de ser responsables de nuestra Salud, pero también debemos ser un poco felices, haciendo durante nuestras vacaciones esas cosas que durante el año no podemos permitirnos.
Zoriontsuak izan behar gara.
Cuidar nuestro espíritu disfrutando de un paseo sin reloj, un atardecer de mar o montaña, una larga siesta vespertina, ese libro que te ha enganchado tanto que no lo puedes dejar, niños que corren con sus bicicletas como si no hubiera un mañana, cenas con amigos que se alargan más de la cuenta y en la que acabas recordando anécdotas de otros veranos…
Berriz ere egunerokotasunera bueltatzean, kontziente izan behar gara normalitatera itzultzen garela, gure asmo berri onekin jarraitzera.
Ahora que volvemos a empezar, toca hacer recuento, recordar lo que hemos conocido, disfrutado, con quién o quiénes lo hemos compartido, y ser conscientes de que ahora sí que toca ser conscientes de recuperar nuestras rutinas de disciplina. En definitiva, una vuelta a la normalidad retomando aquellos propósitos tan propios de este mes del año: más deporte y cuidar algo más la alimentación.
Egin duzunaz gozatu baduzu eta zoriontsuago sentitu bazara, agian orain egin beharreko esfortzua handiagoa izan beharko da egunerokotasunera itzultzeko.
Veamos con los ojos de un niño sin culpabilizarnos de nada. Si lo has disfrutado y te ha servido para sentirte más feliz, para pararte a pensar y valorar lo que tienes, quizás el precio que ahora tengas que pagar sea menos elevado. Tienes tiempo por delante para retomar tus propósitos allí donde los dejaste…
Blogeko jarraitzale guztiei itzulera zoriontsu bat opa dizuet.
Feliz vuelta, queridos compañeros de blog y seguidores.
Izaskun Antúnez