Atseden on baten garrantzia (II). La importancia de un buen descanso (II)

«Atseden on baten garrantzia» postaren ondoren, gaurkoan lo ezina gainditzeko aholku batzuekin nator.

Loaren kalitatea hobetzeko aholkuak:

1-Egunez jarduera fisikoren bat egiteak, gauez atseden hartzea errazten du. Ohean etzanda gaudenean erlaxazio ariketak egiteko aprobetxatu dezakegu.

2-Ohera joan baino lehen, sakelakoen, ordenagailuen, bideo-jokoen… argi-pantailak begiratzea saihestu.

3-Gutxienez 6 eta 8 ordu bitartean lo egiten eta oheratzeko eta jaikitzeko ordutegiak mantentzen saiatu.

4-Eguerdian lo kuluxka egiten badugu. 20 edo 30 minutu baino luzeago ez izatea.

5-Afariak arinagoak izatea eta oheratu baino 2 edo 3 ordu lehenago egitea.

6-Ohea lo egiteko bakarrik erabili. Bertan ez irakurri, ez ikusi telebista…

7-Saiatu arazoak ohera ez eramaten.

8-Koltxoia egoki bat izan.

Gaua iristen denean eta lorik egin ezin dugunean, garrantzitsuena lasai egoten saiatzea da eta pixkanaka jaikitzea urduriago ez jartzeko.

Loak begiak ixtera gonbidatzen gaituela sumatzen dugunean, ohera joateko unea da.

Egoera hau luzatzen bada, zure sendagilearengana joan zaitezke.

a

Después del último post sobre la importancia de un buen descanso, hoy vamos a ver algunos consejos que por que no, pueden ayudarnos a superar nuestro momento “no puedo dormir”.

Consejos para mejorar la calidad del sueño:

 1-Realizar algún tipo de actividad física durante el día favorece el descanso durante la noche. Eso si, no deberemos realizar ejercicio antes de acostarnos. En cambio cuando estemos acostados en la cama podemos aprovechar para hacer ejercicios de relajación aprovechando la tranquilidad del momento.

 2-Evitar mirar pantallas luminosas de móviles, ordenadores, consolas de videojuegos…. al menos 1 hora antes de acostarnos. Si podemos echarlos a un lado bastante antes, mucho mejor.

3-Dormir un mínimo de 6 a 8 horas diarias e ir generandonos un hábito de acostarnos y levantarnos a la misma hora ayudará a que poco a poco nuestro cuerpo se acostumbre a es rutina.

4-Si nos echamos una siesta que no sea muy larga. Es recomendable que dure como mucho 20 o 30 minutos. Las siestas de 5 o 10 minutos hacen que nos levantemos renovados.

5-Las cenas mejor que sean ligeras y realizarlas 2 o 3 horas antes de acostarnos. Evitar los guisos y platos fuertes, las comidas especiadas, las grasas o la cafeína, tenía y demás excitantes…..

6-La cama solo para dormir. Ni leer, ni ver la televisión, ni trabajar con el ordenador, ni comer.

7-Intentar no llevarnos los problemas a la cama. Sé que es difícil no hacerlo pero es importante dejarlos fuera de nuestra habitación. Seguir dando vueltas al problema con el centrifugado de la lavadora de nuestro cerebro no ayudará a que podamos dormir.

8-El colchón es muy importante. Si ya nos pide un cambio creedme, ganareis mucho. El mundo colchón es amplio. Hay una variedad enorme en calidades, materiales, necesidades y demás. Si vais a cambiarlo tener en cuenta probarlo en la tienda antes de decidiros por un modelo.

Cuando llegue la noche y no podamos dormir, lo importante es intentar mantener la calma y levantarnos al poco para no ponernos mas nerviosos. Cuando notemos que el sueño nos invita a cerrar los ojos es momento de irnos a la cama y no aguantar y esperar, porque entonces se nos pasará la hora y nos costará mucho volver a dejarnos envolver por esa sensación que nos hace querer irnos a la cama. Si el problema es grave entonces lo mejor es ir a nuestro médico y quizá sea momento de plantearnos que nos receten algo para poder descansar. Y la verdad es que no hay cuerpo que aguante sin descansar y mucho menos sin dormir.

Me despido con una frase de las que tanto me gustan: “Dormir no es arte pequeño: se necesita, para ello, estar desvelado el día entero”. (Friedrich Wilhelm Nietzsche – filósofo, poeta, músico y filólogo alemán).

Nagore Taboada

Musika, zure bizitzako kidea. La música, una gran compañera en tu vida

Nire bizitzan zehar musikak beti lagundu izan dit. Gaur egun edonork entzun dezake nahi duen abestia nahi duen unean.

Udara honetan mugikorrean erabil ditzazkegun bi aplikazio berri ezagutu ditut.

Batak, loa hartzen laguntzen du musika berezi eta espezifiko baten laguntzaz. Bertan, 29 minutuko lo-kuluxkak egiteko aukera ere badago.

Besteak, erlaxazio edo meditazio ariketak egiteko erabiltzen da musika eta ahots baten laguntzaz. Oso erraza da eta onura asko dakartza.

Honek guztiak gure osasunarekin zerikusia du. Loa, deskantsua, eta geure burua deskantsatzen laguntzen baitigu.

Atzo beste era bateko musikaz gozatu nuen, musika alaiago eta animatuago batekin. Korrika egiten ari naizenean oso lagungarria da niretzat musika mota hau.

Une txiki hauetan gauza guztietaz ahazten naiz musikaren laguntzaz. Indarberrituta sentitzen naiz, nire unea da. Zuk ere ba al dituzu zure momentuak?

La música siempre me ha acompañado a todo lo largo de mi vida. Recuerdo con cariño aquellos programas de radio en los que la música por las tardes en casa acompañaba cuando aún no existía la televisión y los oyentes pedían canciones que luego sonaban una y otra vez, luego apareció esa «nueva» radiofórmula basada en la FM y nacieron aquellos 40 principales. Desde entonces, me han acompañado en mi vida. Recuerdo con mucho cariño aquellos programas nocturnos que me servían de fondo en el bachillerato en el que «El Loco de la Colina» empezaba su programa con Pink Floyd e incluía abundante discografía de los Beatles como el que daba título a su programa «The Fool on The Hill».

En estos momentos, cualquiera puede acceder en el momento en el que quiera a la música que le apetezca, bien a través de las plataformas de streaming, bien mediante los sistemas tradicionales, con una ventaja añadida, todos llevamos un smartphone encima en el que podemos llevar o acceder a la música seleccionada.

Este verano he descubierto dos APPs para smartphone que hacen uso de la música con dos finalidades, la primera, dormir con una música «smart», es decir, «inteligente», diseñada para acompañarte en el sueño o para cogerlo, que está científicamente creada para armonizar nuestras ondas cerebrales. Originalmente se creó en la NASA para que los astronautas de la Estación Espacial Internacional pudieran descansar cuando los ciclos de sueño allí son diferentes de los que hay en la Tierra. Un gran descubrimiento. Hay una función que me agrada sobremanera, que se llama «Power Nap», que no es otra cosa que una música agradable que va relajando y acompañando durante una reconfortante siesta de 29 minutos hasta que finaliza con un relajante despertar.

La segunda de las aplicaciones te permite realizar mediante sonidos y músicas de fondo junto con una voz suave y armoniosa a realizar ejercicios de relajación, meditación, autoconsciencia, que ciertamente me ha sorprendido por su efectividad. Tan sencillo como dedicar 10, 20, 30, el tiempo que necesites y del que dispongas. Unos simples auriculares, tumbarte o sentarte en un ambiente a poder ser sombrío y dedicar ese tiempo a ti mismo. Una recomendación de mi psicóloga que ha sido todo un descubrimiento. Un descanso mental que luego te permite continuar con tu actividad.

Todo esto tiene que ver con salud. Salud a la hora de dormir, salud a la hora de descansar la mente, a mi me sirve.

Y ya, ayer disfruté especialmente con otro tipo de música, música alegre, «power», música que me «pone» y que me acompaña cuando voy solo corriendo en las tiradas largas. Muchos «runners» usamos la música como compañera en esas tiradas. Nos motiva, nos concentra, nos hace dejarnos llevar, incluso el ritmo de la música hace que inconscientemente vayas llevando el ritmo de la zancada al compás de la música hasta llegar a ese estado de estar plenamente concentrado en el ejercicio pero sin llegar a perder el sentido del entorno. Ayer en el km 5,6 estaba sonando «Hooked On a Feeling» de Blue Suede, con ese «Ouga chaka ouga» del comienzo que me hizo apretar el ritmo hasta darme cuenta de que la respiración, las piernas, el corazón, todo ello fluía de una manera sincronizada. Una gran experiencia, un momento «mágico».

Estos pequeños momentos de desconexión los necesito y la música me acompaña y em reconforta, a mi es «mi momento», ¿y tú? ¿también tienes tus momentos?.

tomar-conciencia-musica-823x400
Venan Llona @vllona

Gabonak eta asmo berri onak. Navidad y propósitos

Gabonak heltzear daude, eta egun hauetan askoek gehiegikeriak egiten ditugu. Paziente Biziako tailerretan noizean behin kapritxo txikiak eman ditzazkegula esaten dugu.

Nik hurrengo asmo berri onak ditut jai hauetarako:

Nire elikadura zainduko dut, ariketa fisikoa egiteko tarteak bilatuko ditut eta deskantsatzeko eta erlaxatzeko uneak bilatuko ditut.

Animo!! Asmo berri on txikiekin helburu handiak lor ditzazkegu!!

Se están acercando días en los que todos convenimos que los excesos en nuestros hábitos diarios son muy comunes. Todos pensamos: “Estas navidades caerán unos kilitos de más”, “Alguna que otra copa habrá que tomar”… son momentos en los que la alimentación, el ejercicio, el descanso,… se cuidan menos.

En los talleres de Paciente Activo siempre repetimos que momentos de debilidad y ciertos caprichos se pueden tener. Con ello no estoy invitando a tener unas fiestas llenas de excesos, al contrario lo que quiero es aconsejar a que además de esos pequeños caprichos que nos vamos a permitir, podemos utilizar una de las principales herramientas que tienen los talleres: hacerse propósitos.

Quiero compartir los propósitos que me he planteado a raíz del taller que acabo de acompañar. Quizás puedan ayudar a alguien a plantearse esas u otras cosas para estos días.

Lo primero que me he planteado es cuidar mi alimentación. Es seguro que van a existir algunos días en los que pueda comer algo más y también algún alimento que normalmente elimino de mi dieta. Pero hay muchos días en los que puedo controlar mi alimentación y tratar de disminuir la cantidad y elegir alimentos más equilibrados para contrarrestar los excesos de los otros días. Así lo haré comiendo un poco menos y más sano esos otros días.

En segundo lugar, estos días son momentos en los que por ser largas comidas o cenas, estar con familia o amigos con los que queremos aprovechar más el tiempo, disminuimos el tiempo del ejercicio y estamos más tiempo sentados, hablando, viendo la tele…aprovechar los días menos saturados de acontecimientos para dedicar un pequeño tiempo al ejercicio nos ayudará a combatir esas pequeñas excepciones que nos vamos a permitir estos días. Para ello dedicaré media hora al menos a caminar a un paso moderado.

Por último, dedicar algún momento a descansar y relajarse también puede ser interesante. Son días intensos de emociones y poco descanso, que pueden ser contrarrestados con algún momento de cuidado emocional con diferentes técnicas que conozcamos. Yo he decidido dedicar dos momentos semanales a relajarme durante media hora, mediante música adecuada y buscando un lugar adecuado cuidaré mi estado emocional.

Estos son mis propósitos para estos ajetreados días, quizás no sean los vuestros, pero si os propongo dedicar unos minutos a analizar vuestra situación y buscar algún propósito que os ayude a pasar estos días sin forzar demasiado la máquina y así no sentirnos culpables cuando éstos pasen.

¡Ánimo! Con pequeños propósitos somos capaces de lograr grandes objetivos.

Jose Cepero

Min kroniko batekin bizi naiz. Zerbait egin al dezaket? Vivo con un dolor crónico ¿Puedo hacer algo?

Duela gutxi, Nagorek minari buruz hitz egin ginduen.

Hace unos días Nagore nos hablaba del dolor, algo muy presente en la vida de muchas personas que viven con una enfermedad crónica.

Mina sentsazio desatsegina da eta pertsona bakoitzak era desberdinean sentitzen du.

Min kronikoa gertakari konplexu bat da eta ondorio emozionalak, sozialak eta ekonomikoak izan ditzazke besteak beste. Sufritzen duenaren bizi kalitatean eragiteaz gain, ingurukoei ere eragiten die. Sigue leyendo

Helburuak. Objetivos.

Pixkanaka helburuak lortzen goaz.

Ya está, ya lo tienes, los objetivos poco a poco se ven alcanzados y superados. Has definido unas pequeñas metas alcanzables y has luchado por conseguirlas.

Kontrol metabolikoa primeran doa. Hobetzen jarraitzen badut, ondorio kaltegarriak saihestu ditzazket.

El control metabólico está excelente, ¿qué tal seguir mejorando para evitar posibles evoluciones negativas de la Diabetes? Y ¿si eso supusiera la reducción o incluso la retirada de la medicación por el propio control sin recurrir a fármacos? Parece una ilusión, pero de eso nos alimentamos las personas, de ilusiones, de motivaciones, de poner ganas, de tener un sitio al que llegar, de ver ese próximo paso en el horizonte. Sigue leyendo

Qué es para mí paciente activo

Me doy cuenta de que he pasado de tener una actividad que puedo denominar “frenética” antes de mi enfermedad a ser una persona “activa”, en todos los entornos de mi vida, y desde luego, me quedo infinitamente como estoy ahora.  Me ha parecido interesante reflexionar y en consecuencia hacer una entrada sobre lo que para mí como persona, como enferma crónica, como monitora, significa que un organismo como Osakidetza saque adelante un programa como este.

 

Reconozco que no me siento enferma, aunque hay enfermedades que no avisan, mi corazón está “tocado” y se altera cada vez que de algúna manera voy a un ritmo que no aguanta, que le supera, que no puede seguirme y también reconozco que en el mundo en que vivimos, esto no es tarea fácil.

 

Este programa supone para mí un refresco contínuo, un conocer gente nueva y compartir con ellos lo  que sé que quiero hacer porque me hace bien para mi salud física y mental, cosas que con el día a día  vas aplazando, -encuentras justificaciones para NO HACER más que para hacer-, y ya que todo lo que merece la pena, se hace con esfuerzo, estos pequeños propósitos son los que con  continuidad pasan a  hacerse hábitos. Basándome en los diferente temas que tratamos y como ejemplo, enumero estas tareas que tienen que ver con cada herramienta que usamos:

  • Levantarme cada mañana y hacer mi sesión de estiramientos y ejercicios, me levanto 45 minutos antes para poder llegar a tiempo en la planificación del día y esto me hace sentir estupendamente, aunque he de admitir que de entrada me da pereza y suelo decirme: “cinco minutos más….”.
  • Proponerme, cada día seriamente escuchar a mi hija sin interrumpirla y sin enfadarme aunque lo que me diga no me guste un ápice. Ahora está sacando su personalidad en la preadolescencia y claro, no es quien  yo quiero que sea, obediente en todo lo que YO digo, es quien es y tiene que ser, tiene su carácter y asumir esto es dificil y me cuesta.
  • Proponerme escuchar a un padre/madre del colegio sin formarme un juicio previo de lo que me está diciendo, y en consecuencia saber ponerme en su piel o empatizar y no dar ningún consejo salvo que me lo pida (esto es una tendencia muy mia…)
  • Proponerme hacer un menú semanal ajustado a lo que sé que es una alimentación saludable para mí, y así hacer que mi familia también participe de ello. (esto es más fácil, afortunadamente lo tengo ya como hábito).
  • Proponerme hacer meditación/relajación diaria para antes de irme a dormir, ser capaz de calmar a esta mente parlanchina, y en esa estupenda calma, conseguir un buen descanso, en lugar de ponerme excusas como, hoy estoy cansada, es ya muy tarde, voy a leer un rato…
  • Proponerme que aunque lleve sin teléfono fijo ni internet más de 15 días en casa, que mi cobertura de móvil es infame, que nadie me explique los motivos, que siga pagando la misma factura por un servicio que no me dan, sonria y sea capaz de darle la vuelta aportando posibles soluciones sin enfadarme con nadie, es pensar en positivo, poner la atención en lo que funciona para quitar hierro a lo que no.
  • Proponerme que como me queda una semana para mi revisión con el médico, no se me olvide nada y en consecuencia prepare la consulta médica con atenlación. Escribiré lo que me parezca importante en relación a mi enfermedad y así recordar todo lo que quiero decirle y llevarlo a la consulta, así como ser responsable de los medicamentos que tomo y preguntar todo lo que necesite saber al respecto con el médico.
  • Estar dispuesta a aprender que hay diferentes formas para tomar decisiones, y que lo más importante es tomarlas.

Todo ello hace que me quite el sombrero, es simplemente fantástico y yo creo en este precioso proyecto que es Paciente Activo.

                                                                                                                                                                            Ani Galende

A %d blogueros les gusta esto: